Publicatie in De Onderwijstrip
In opdracht van Eerst de Klas

Column – door Melanie Fissendjidis

“Never a dull moment in the classroom”, cliché, maar waar. Het leuke is: voor deze afwisseling hoef je niet eens altijd zelf wat te doen. Met een beetje hulp van de leerlingen, hun korte aandachtsspan en afleidende factoren van het universum kom je een heel eind. Dag planning, hello adventure!

Zo had ik op een vroege vrijdagochtend 5 HAVO in mijn M&O-les. Helaas werd op dezelfde ochtend het schoolplein verbouwd met behulp van enorme machines en heftrucks. Het gevolg? Alle meisjes keurig aan het werk; alle jongens zwaar onder de indruk van de grote grijpende gevaartes, en iets minder onder de indruk van mij en mijn wanhopige pogingen om ze aan het werk te krijgen. Wat kon ik doen? Zou ik boos worden? Mijn frustratie uiten? De trucks weg laten sturen?

Ik besloot het over een andere boeg te gooien. Ik zette YouTube aan en speelde het intro-muziekje van de A-team af, klaar om hun beleving van de grote, stoere trucks te ondersteunen. Ik accepteerde hiermee het feit dat de trucks my thunder gestolen hadden en dat ik deze waarschijnlijk niet meer terug zou krijgen deze les. Dan kon ik er maar beter op inspelen, toch? Het effect? Ik werd helaas nog steeds niet interessanter dan de heftruck, maar de sfeer bleef gemoedelijk, we lachten wat, de jongens waardeerden mijn inleving én deden een oprechte poging om hun aandacht de rest van de les binnen het klaslokaal te houden.

Ik leerde dat je als lerares soms moet meedeinen op de golven van de leerlingen. Om je voor een moment hun belevingswereld te wanen, om te lachen met hen en soms omdat er nu eenmaal externe invloeden zijn die de urgentie van jouw vak op dat moment overstijgen. Zo kan een vreemd, ondefinieerbaar gekraak leiden tot een immense klassikale zoektocht naar de bron van dit mysterieuze geluid en kan de vraag “hoe een meisje te versieren” leiden tot een officiële lesstaking om met zijn allen geschikte openingszinnen uit te wisselen. Want zeg nou zelf, dit is toch ook belangrijk?

Echter, net zoals bij surfen, dien je de golven zorgvuldig en bewust uit te kiezen en de stroming goed in de gaten te houden. Doe je dat niet, dan creëren de leerlingen met liefde tsunami na tsunami om maar niet met de les bezig te hoeven zijn. Voor je het weet dwaal je af en vind je jezelf in de Atlantische Ocean, terwijl je het surfavontuur toch écht begonnen was aan de Mediterraanse kust. Desondanks vind ik het mooiste van het onderwijs dat er elke dag een kans is op een schitterend avontuur, al moet je dan soms wél je kaart durven wegleggen en jezelf laten leiden door de onbekende grindpaden…”